Bütün gece mırıl mırıl
ninni söyledi yağmur.
Yağmur annemin diliydi
çocukluğumla avutan.
Yağmur annemin eliydi
saçlarımda dolaşan.
Bazen de babamdı
arada bir gürleyen.
Parladığı gibi de sönen.
Hangisinin eliydi bilmem
ördüğüm duvardaki ilk taşı oynatan.
Bir, iki derken koptu bir gümbürtü.
Yıkıldı erişkinliğimin duvarları.
Yağmur annemin gözüydü
Savunmasız' beni 'görüveren.
Eğildi yağmur dudaklı annem
Öpüverdi ansızın yüreğimden.
Yere düştü süngüm....
Kirpiklerimden dökülen
yağmur muydu?
_Gözyaşıydı, gözyaşı...
Dün gece ya annem, ya da yağmur
öptü beni yüreğimden.
Ve ben ilk kez ağladım.....
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 16:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saçlarımda... yüreğine sağlık
Çok güzeldi sevgili Hümeyra hanım,tebrikler.Sevgilerimle....
Yağmur annemin gözüydü
Savunmasız' beni 'görüveren.
Eğildi yağmur dudaklı annem
Öpüverdi ansızın yüreğimden.
Yere düştü süngüm....
Çok duygulandım. Öyle güzel betimlemeler, özdeşleştirmeler vardı ki şiirde... Annedir yüreğinizden öpen, anne...Kutluyorum öğretmenimi ve bu çok güzel şiirimi sevgimle...
TÜM YORUMLAR (7)