Bağlandım bulutlara, çünkü ıslanmak istiyordum. Yağmurun yağdığı günler en mutlu insandım yeryüzünde. Gökyüzü sadece beni kutsuyor bence. Islandım yine bir gün delice, bu sefer vuruldum en sıcak damlayı döken buluta.
Yağmuru seviyorum ve o akıtıyordu en güzel damlaları. O bulutun rengi her şeyden güzeldi.
Dua ettim Tanrıya, ne yapıp edeyim de yağsın yağmur durmadan. Göreyim sevdiğimin eserini yüzümde ısısıyla, tadıyla. Kabul oldu sanırım dualar, yine bir ziyafeti yaşadım kalbimde. Son damla düşerken bir ses dedi ki “Elveda”. Anladım ki yağmur için öldürdüm sevdiğimi. En güzel renkli bulut döktü benim için kendini.
Öğrendim kendi yağmurumu akıtmayı, acıyla yaşattım bulutumun tatlı anısını. Ölümsüz bir bulutun katili olarak öldürdüm kendimi her damlayla. Gözyaşım yaşatmayacak onu belki ama intikamımdır katilin en utanmazına.
Kayıt Tarihi : 5.9.2020 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!