Yağmura Anlattım Sevdiğimi

Dün gece yağmura anlattım seni
Sohbet ettik biraz
Ne kadar sevdiğimi söyledim ona,
Bardaktan boşanırcasına yağmaya başladı.
Yetmez dedim
Ne kadar yağıp sel olsan da
Dünyayı sular altında bıraksan da,
Yetmez ona olan sevgimi anlatmaya.
Issız yollar eşlik ettiler bana
Ayaklarım hiç durmaksızın tek bir yöne doğru gidiyordu,
Senin yanına,senin odana
Gözlerimin önündeyse gitmek bilmeyen hayalin vardı.
Ağlamıyordum bu sefer,ağlayamıyordum
İçimde ne kadar hüzün olsa da
Sana geleceğimi bilmek ağlatamıyordu beni
Göremeyeceğimden emin olsam da…
Dilimde hep aynı sözler vardı
Seni seviyorum…
Yağmur bile dinlemekten usanmadı
Artık iliklerime kadar sırılsıklam olmuştum
Sana çok az kalmıştı
Kalbim pır pır uçacak gibiydi
Pencerenin önünde durdu ayaklarım
Bir süre seyretmekle yetindi gözlerim
Işık yanmıyordu,herkes uyuyordu
Dayanamadı gözlerim…
Boşaltıverdi oracıkta gözyaşlarını.
Gök hiç gürlemediği kadar gürledi,
Şimşekler ardı ardına hiç kesilmedi
Yağmur boşanırcasına yağıyordu
Ama yine de hiçbir şeyi değiştiremiyordu
Seni görmemi sağlamıyordu
Ağladım….
Hüngür hüngür ağladım.
Aslında ağlamadım,
Sadece yağmur yanaklarımı okşuyordu.
İliklerime kadar işleyen yağmur
Gözlerimden boşalıveriyordu toprağa karışmak istercesine.
Bir umut dercesine bekledim…
Saate hiç bakmadan pencereden bir bakışını bekledim…
Sadece bekledim…
Sen bakmadın o penceren…
Yağmurun o güzelliğini,
Bizim sevdamız için yağışını seyredemedin.
Keşke 5 dakika bakmaya vaktin olsaydı
Gökyüzü aşkımız için ağlıyordu
Her biri umudumuz için çakıyordu şimşeklerin.
Sana sesimi duyurabilmek için
Kulakları sağır edercesine gürlüyordu gök.
Sen nerdeydin gecelerimin tek tesellisi
Yok oldun gittin,hiçbir haber vermedin
Bende bu karanlık gecede,
Bu şiddetli yağmurun altında,
Beni yok edene kadar duracağım…
Yapamayacağım…
Bu beden sensiz yapabilir ama,
Bu yürek kör oldu
Senden başkasını görmez oldu
Başkasının sevgisini hissetmez oldu
Bomboş bakar oldu sensiz hayata
O ıssız sokaklar bile
Dile geldiler onun aşkı karşısında
Anlamıyor musun
O gece sizin aşkımız için yaşandı
Her şey bize aitti
Ama yalnızlığına üzülen tek benim hislerimdi
Ağlamayı istemeyen benim gözlerimdi
Acı çekmeyi hak etmeyen benim yüreğimdi
Son bir umutla aradım seni
Hiçbir cevap gelmedi
Bir kez daha gök gürledi,şimşek çaktı,
Bardaktan boşanırcasına bir yağmur başladı.
Bardaktan boşanırcasına akıyordu gözlerimden yaşlar
Ve dayanamayıp isyan ediyordu hatıralar…
Hiçbiri susmuyordu ben sessizce giderken.
Geriye sadece bir not bıraktım benden
Döndüm yine dört duvarıma
Senle olan hatıralarıma.
İçin için yanıyordu yüreğim,
Dudaklarımdan senden başka bir söz çıkmıyordu
Hak etmiyordu bu can pes etmeyi
Hak etmiyordu bu yürek kolayca vazgeçilmeyi
Hak etmiyordu bu sevgi burada bitemezdi…
Ne olursa olsun o içindeki ışığı,
İçinde olan küçücük umudu kaybetmeyecekti.
Bitmeyecekti sana olan sevdası
Sana olan aşkıma tek o gece şahitti
Ve hep o geceler şahit olacaktı
Ben hep susacağım yağmur yağana kadar
Ve hep seni bekleyeceğim sen bana dönene kadar…