Yağmur Zamanları - Yağmur - Şiiri - İsa ...

Kendimizi götüremeyeceğimiz kadar uzak var mı acaba?
Yer mi
Var
Bir başkasının yüreği
Siz evet o dersiniz bir an için
Kalın camdan duvarın öte yanında biri
Gülümseyerek el sallamaktadır
Size doğru
Etrafta kimseler yoktur
kendinize sanırsınız
Kimbilir...
O, sizi sezinleyen biri..
Kaçın oradan
Artık yağmur altında çırılçıplak ruhunuz...
Ya da
Soğuk soğuk teninize damlayan
Yağmur damlaları gibi...
Hissedin onları..
Dokunun
Ruhunuzun yalnızlığına..
Yumun gözlerinizi
Alın başınızı uzaklara gidin
Hesapsız plansız
Kendinize varın aniden
Bazan bir ince cam fanus
En çok sevdiğimizle aramızdadır..
Bazan kaşıkcı elması
Perdeler
Senfoninin rüzgara vurmuş gölgeleri
Onlar
Bazan rengarenk yüreğimizde...
Uzaklar..
Evet
Belki içimizdeki uzaklar..
Mesafeler..
Camdan çerçeveler
Gökyüzünün kristal ışıkları ve renklerin dansı altında bir şehir
Ve yalnız bir çocuk içimin bir sahilinde kıyıya vurmuş..
Rüzgarla söyleşen
Saçlarda uçuşan
Yapayalnız...
Rüzgar
Ey ruhumun soluğu
Atalarımın bozkırda gezinen heybetli kartal uçuşları gibi
Bu mevsim göç var bilirim
Bilirim hüzün mevsimleridir
Sarıca dır yapraklar
Beni de çağır
Göçmen kuşlar giderken...
Artık kimseciklerin yollarını gözlemediği...
Rüzgar...
Ey ruhumun soluğu
Kimbilir hangi ruha dokundun bugün
Kuzey esintisi
Okyanus rüzgarı kadar hoyrat ve acımasız
Uzak uzak
Fırtına da uzaklardan bir görünüp bir kaybolan
Gemilerin soluk ışıkları
Ve gözlerin gelir aklıma
Ve yağmur damlacıkları damlar tenime serin serin
O sensin..
Yağmurr...
........................