Yağmur Zamanları - Ha Yıkılsın Dağlar -

ser verip sır vermeyen bir yalnızlıktır
ömrün kahrına civanlığın
sisli yüksek dağlar gibidir başın
ah onulmaz bir yaradır
umursamaz sevdalar gibi aşkın...

bir damla yaş düşse gözünden
inleyen akşamlar seni düşündüren
düş olur düşersin yollara
sisli ufuklarda kaybolup gider heceler
hangi dağ seni dinler
hangi su sende dinlenir
geçip giden yıllar gibi
bir selamın gelmez geriye
bir bakış
bir gülüş
tutuklu geceler
yıllar boyu
unutamadığmız unutmaklar
bir yaralı şiire düşer hatırası gözlerinin...

seni duymak seni işitmek
ve tutmak ellerini
gülün dikenini tutar gibi kan içinde
ah ellerim
kan içinde ellerim
kırılası ellerim
yazssan okuyan çıkmaz
bağırsan sanki dünyada insan yok
kör kuyulara söylediğim türkülerde...
ah yalnız illerim
yollarda başı eğik
yürürüm yıllardır
dağlarda alnım açık
türkü söyler türkü dinlerim
ah ellerim ah ellerim
neden tutmaz ayrılığı
kırılası elllerim...

kan kokusu gibi duyup hissettiğim
geceler boyu
her an gözucumda sen
başımı çevirsem
gülüşüne düşeceğim
gözlerim gözlerim
ah körolası gözlerim
bakıp da görmeyen gözlerim
tek bir tebessüme düşüp
döğüştüğüm meydanda kırıldı dizlerim...

bakışlarımda yalnızlığı
bir onulmaz yaranın
aydınlığı yüreğimde kavgaya varmanın
buradan
taaa buradan
Çukurovanın yüreğinden
Çağlayanceritten çığlığım
ha duysun dağlar
ha yıkılsın dağlar......