Yağmur Yüzlü Sevgilim Şiiri - Serkan Er

Gün yine kavuştu geceye
İşte hep o vakitlerde geliyorsun
İşte hep o vakitlerde odamın bir kenarına çömeliveriyor hasretin
Kadıköy'den son vapur kalktığı vakit giriveriyor hayalin penceremden içeri
Mavileri giyipte yatağıma uzanışın yok mu,işte o zaman ölmemek,delirmemek için ne savaşlar veriyorum.
Bilirim tüm düşler bitektir,benimkilerde öyle
Seni yaşamak için başka çare yoksa hayal kurmayıda öğreniyor insan

Birde son bakışının aklıma gelişi yokmu
O an kalbimde unuttuğun kara saplı bıçak yırtıveriyor yüreğimi iyiden iyiye
İşte o vakit bu şehre yağmurlar düşüyor
İşte o vakit esen rüzgarın kimyasına karışıp camlarını dövüyorum
Tek derdim duyulmak
Yine duymuyorsun,uyanmıyorsun
Ardından yağmurlarla birlikte sertçe çarpıyorum camına,çerçevene
Sesimi duyuyorsun bu sefer,uyanıyorsun
Kalkıp dışarı bakıyorsun en masum halinle
Camdan aşağı süzülen o yağmur tanecikleri suratına yansıyor pencereden
İşte o vakit sen benim yağmur yüzlü sevgilim oluyorsun