Göz yaşlarım,yağmur damlaları arasına
Gizlenmeye kalkıştı bugün.
Titrek bir sesle
Bugünü feryat ediyorlardı.
Belliydi,bu suskun feryat
Elbet gidecekti kulağına yalnızlığımın.
Korkmuyordum artık yüzleşmeye
Bu çaresiz yağmurlarla.
Şimdi kapattım gözlerimi aynaya karşı.
Artık daha iyi görüyorum kendi sefaletimi.
Ben aşkı yağmurlarla yaşıyorum.
Onların her özgürlüğünde,
Her yere inişinde çıkardığı sesler
Kalp atışları oluyor yalnızlığımın.
Toprak doysa da ben doymuyorum.
Yalnızlığım yaşıyor yaşamasına da
Ben günden güne ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 26.2.2013 21:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!