Yağmur Yağsa Şiiri - Mahmut Sezai Altundağ

Ve bir gün kuşlarda gömülür
ölümün sessizliğine
Bir tırtıl bir yaprağı hışırtıyla yer
Sonra kelebek olur
Daha yeni uçmayı öğrenir ama kısa sürer
Bir devrimci yirmi altı yıl yaşar
En harikulade biçimde ölür
O kadar fiyakalı olamaz başka ölümler
Mesela bir yıldız kayarken koca bir sahrada
Gökyüzü ağlar, yas tutar
Her yıldız için bir bulut toplaşır
Çok sıkar kendini yağmurlar boşaltır
Bir çocuk yıkanır o yağmurda
Bir baba kirinden arınır
Sonra kadınlar en çokta çocuklar tadar ölümü
Çocuklar ve kadınlar tadar vahşeti
Daha pür-i taze anneler evlat acısıyla yaslanır
Filistinli bir baba feryadını sahraya karıştırır
Sahra çölüne bir kaç bulut toplaşır
Ve gök yarılırcasına yağmurlar boşaltır
Belli şu bulut çok yoruyor kendini
Bir matemin habercisi bu yağmur
Toprakta bir filiz çürür
Daha bir bahar görmemiştir
Ve hiç bilmiyordur çileğin lezzetini
Bir anne taş kaynatır ve bir Ömer denk gelmez
Bu çağ Ben merkezli bir çağ
Zarifoğlu nefret eder bu çağdan
Etiyle, kemiğiyle nefret eder hatta
Ve bir gün kuşlarda gömülür ölümün sessizliğine
Bir genç henüz tatmamışken yaşamı
Bir anne daha sevememişken bir papatyayı
Bir baba geceyi sarmışken savaşlara
Bir çocuk daha ölür bir şarapnelle amansızca...

Ağustos 2020