Yağmur yağıyordu,sessiz.
Islatıyordu her bir şeyi.
Kimse farkında değil gibi,
Yıkıyordu günahkar bedenleri.
Şubatın on dördüydü günlerden
Kimse demiyordu kimseye
Seni seviyorum diye.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta