Bir yağmur cisisinde buldum ben seni
Islaktın,bütün kirlerinden arınmış dünyanın.
Gökte yıldızlar vardı,gece ayazdı.
Düşlerin şavkı karanfil kokuyordu.
İnsanlar esiri olduğu korkularda üşüyordu.
Işıklar yanıyordu tepelerden bir yerde
Yanmadan sönüyordu başka bir tepede
İstanbul yedi tepeli bir şehir lağım kokuyordu.
Yağan bir yağmur cisisinde buldum ben seni
Islaktın bütün kirlerinden arınmış bu dünyanın
Kayıt Tarihi : 21.4.2009 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!