Yağmur Yağıyor Şiiri - İsmet Can

Penceremin camları yine içten buharlı
Kulaklarımda hafif bir uğultu
Tüylerim ayakta, soğuksu
Evet, yağmur yağıyor

Yine canlandı eski hatıralar
Tazelendi, malum yaralar
Bağladı, yüreğime karalar
Evet, yağmur yağıyor

Tepeden tırnağa ıslanırken, üşümezdik
Yanaklarımızdan süzülürken damlalar
Başka şeyler düşünmezdik
Sokaklarda gezinirken ıslak
Yürürken üşenmezdik
Sen vardın ve yağmur yağıyordu

Ayrılığımız bile yağmurla olmuştu
Yüreğimiz yağmur kadar dolmuştu
Yangınımız yağmurla sönmüştü
Sen gidiyordun ve yağmur yağıyordu

Hatıralarım ağır bastı yine
Odamın ışıklarını söndürdüm
Seni düşünmekle bu kadar
Ne o günleri ne seni döndürdüm
Damlalar hala vuruyor penceremin camlarına
Üşütüyor vurdukça, sensiz eksik yanlarıma
Yalnızlık fısıldıyor kulaklarıma
Yağmur yağıyor

Ben buradayım
Yağmur burada
Sen yoksun
Kaldın arada

Ben yağıyorum
Yalnızlığım yağıyor
Yüreğim yağıyor
Ve yağmur yağıyor