Yağmur Yağıyor Şiiri - Alper Özbilen

Yağıyor yağmur.
İntikam alır gibi,
Hırsla düşüyor,
Bağrından evvelce koptuğu toprağa.

Yağmur yağıyor.
Önce temaşa sarıyor etrafı,
Geçen vakitle de telaş.

Yağıyor yağmur.
Sokak kedileri çoktan yitmiş,
İnsanlar da duldalık bir saçak arıyor.

Yağmur yağıyor.
Atilla’nın orduları gibi,
Her sokağı tek tek esir alıyor.

Yağıyor yağmur.
Artık iyice boğulmuş çukurlar.
Bir manzara ki seyri kıyamete benziyor.

Yağmur yağıyor.
Gökyüzü anasını henüz yitirmiş bir öksüz gibi,
Hıçkırarak ağlıyor.

Yağıyor yağmur.
En imanlısı,
'Rahmetinden sual olunmaz lakin” diyerek,
Rabbini anıyor.

Yağmur yağıyor.
Seyre dalan gözlerim takatsiz kalıyor.