Yağmur Yağıyor Şiiri - Ahmet Ferit Bakırcı

yağmur yağıyor,
gecenin alacakaranlığıdır.
polis sirenleri sessiz sokaklarda yankılanmakta.
umutsuz gözlerde telaş
korkarak polise bakmakta.
yağmur yağıyor,
postal sesleridir duyulan uzaklardan,
ve canavar düdüğü eşliğinde
tüfekler,coplar,mermilerdir yaklaşan.
bulvarlar susmuş,
caddeler kan içinde.

yağmur yağıyor.
ölümün kol gezdiği sokaklar
ve kadınlar,
ve çocuklar,
yağmur,
bulut,
kuşlar,
korkarak yaşamakta.
tükenmiş soluklar
ki,ölüme direnmekte.
acı kan olmuş damarlarda
yürekte çarpıntı
gözlerde uykusuzluk.
kirli sakalı ve sert postallarıyla
ölüm,
sessizce gezinmekte.
yağmur yağıyor
güneşsiz günün
ve yıldızsız gecenin üstüne.

yağmur yağıyor,
ince çizgi halinde düşüyor yere.
gözlerimden süzülen yaşlarla birlikte
yüreğimin içine.
gecede yıldızlar solmuş,
insanlar suskun,
duyulan yalnızca çocukların hıçkırıkları.
yağmur yağıyor
çamurda çırılçıplak dolaşan
çocukların üzerine.
ve insan çığlıkları,
haykırışlar.
bebeler ağlıyor yıkık duvarların dibinde.
korkarak,
ve titrek sesleriyle
toprağa gömülen umutlarına bakarak.
kimsesizlik sarıyor sessizce kalanları.
yağmur yağıyor.
yağmur taş olmuş insanların üstünde
yağmur kurşun,
yağmur ölüm.
birde çaresizlik
ki,umuttan büyük.

bağırtılar vardı sokak aralarından yükselen.
ve ağlayışlar.
ve kanlı elleriyle silaha sarılmış ölüm.
yağmur yağıyor.
kara bulutlar kapatmış gökyüzü aydınlığını.
karanlık korku anaların içinde.
umut dağlarda ateş,
umut erişilmez.
kirli görüntüleriyle karanlık gölgeler
av köpeği edasıyla dolaşmakta
insanların arasında.
aç ve yalın çıplak insanlar
korkak ve ürkektiler.
ve bir damla suları yoktu içmeye
boyun eğmediler.
yağmur yağıyor,
insanlar ağlamaklı.
toprak kan kokuyor.
ve çocuklar,
çıplak ölülerinin yanında oturmuş
elleri kan,
gözleri kan,
vurulmuş yürekleri kan.
yağmur yağıyor.

nice insanlar kaybolmuş ortadan.
kimi işkencede,
kimi toprakla kucaklaşmış.
ağaçlar titremekte,
deniz titremekte.
kör karanlık basmış şehri
gece,keskin bir bıçak gibi parlıyor.
korku çocukların gözlerinde bir çığlık
ve boğazında düğümlenmiş bir
yumruk artık.
yağmur yağıyor.
ince gömleğiyle bir adam
ağır ağır yürümekte bulvarda.
bulvarda taş yığınları,
bulvarda panzer çığlıkları.
ve ince gömlekli adam
yavrusunu aramakta
kokmuş insan ölüleri arasında.

yağmur yağıyor.
uzaklarda söylenen bir türkü gibi,
bir kuşun ötmesi gibi kafeste,
zincir sesleri geliyor içerden.
soğuk duvarların ve
namluların gölgesinde mahkumlar,
özgürlük şarkıları söylemekte
voltada.
kimi sakallarına ak düşmüş adamlar
ve kimi yalınayak kadınlar
koşturmakta
uçuşan mermilerin arasında.
umut dağlardan inmiş,
umut yakınlarda.

ve,
yağmur diniyor.
kararmış gökyüzü yerini
sıcak bir güne bırakmakta.
ve güneş her zamankinden fazla
ısıtmakta sokakları.
insanlar acıylada olsa gülebilmekte
birbirlerine sarılarak.
ve sabahın ilk ışıklarıyla toplanıp
meydanlarda,
dağlara yürümekte el ele.
yağmur diniyor.
umut sımsıcak,
umut yüreklerde...