Yağmur Yağarken Sessiz Caddelere
Yağmur yağarken sessiz caddelere
Yalnızlığımı kimse duymaz.
Her yağmur damlası bir gözyaşıdır, kimse anlamaz.
Yağmur yağarken sessiz caddelere
Gözlerim dolu çalınmış umutlarımla,
Dudaklarım kupkuru sessiz vicdanımla.
Yağmur yağarken sessiz caddelere
Karanlık sokaklarda kaybolmuşum gibi, kimse görmez.
Yalnızlık hayatım olmuş gibi.
Yağmur yağarken sessiz caddelere
Her nefesimde kırıklık,
Her adımda bir acı varmış gibi,
Benim bile çözemediğim.
Yağmur yağarken sessiz caddelere
Yüzümden düşen gözyaşım mı,
Yoksa her damlasında acı saklayan yağmur mu bilmem...
İşte tam o zaman karışır gözyaşım yağmurla
Ve geçerim bir kuytu köşeye,
Anlamaya çalışırım derin bir boşluk hissiyle.
Bu his belki de gerçek, bilmiyorum.
Belki de benden bir şey saklıyor.
Belki de bu yağmurlu sessiz cadde...
Kayıt Tarihi : 26.2.2025 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin gerçek bir hikayesi yok o yüzden şöyle diyeyim uzun zaman sonra bir genç kızın birikmişlikleri, çözemedikleriyle kağıda dökmek istediklerinin sonucu diyelim ve şunu da eklemek isterim bence yağmur içimizdeki fırtınaları çok iyi anlayabilecek bir doğa olayı... Bu arada şiir hislerin sonucudur ☀️
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!