Yağmur Yağarken Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Beni bu sürgün ilde kim bilir, kimler tanır?
Ayrılık zor kelime: topu topu üç hece,
Üzerime göklerden sağanaklar boşanır.
Ve yıldırımlar düşer rüyalarıma gece.

Ve yağmurlar altında koşuşurken çocuklar,
Ben hayal aynasında anıları yaşarım.
Derken gök gürlemesi hayalimi tutuklar.
Sensiz yaşamak eksik sensiz hayaller yarım…

Umudum bir bardak su, üflense çalkalanır.
Bir sevda dalgalanır üzerinde tacının.
Hangi yürek seninçin çarpar da parçalanır?
Hangi eller dolanır hayalinde saçının?

Sen ki deryalar içre susuzluğumsun canım.
Yüreğimse dağlara sürgün düşmüş savaşçı.
Damarımda umutla dolanır durur kanım.
Elbet gün gelir biter bir gün bu akkor sancı.

Elemler buğu olup yüreğime sinince,
Geceler arsızlaşır çalar uykularımı.
Yüreğimi ıslatan bu yağmurlar dinince;
Bağlıycak gökkuşağı kırık duygularımı.

2 Mayıs 2001
Ardahan