Yağmur ve Sevdam Şiiri - Halil Şimşek

Ankaraya.. yağmur yağıyor yine...
içimdeki karanlık ve hüzün bulutları
sanki boşalıp dökülüyor...
gözümden akamayan yaşlar,
kıskanıyor,
ıslanırken bütün caddeler

ufak bir kız çocuğu
unutup dünyayı zamanı mekanı
sokakta oynarken..
birden evine doğru kaçıyor

aynı senin birden
bizden ayrılıp gittiğin gibi

bir telaş içinde herkes;
ürkeklik,korku,heyecan

bir tek tabiat seviniyor

ağaçlar daha bir yeşil

çiçekler yapraklarını
avuçlarını açmış
dua eder gibi kaldırmış sanki.

bir tek onlar anlıyor suyun kıymetini
aynı aşk gibi...

bense;

Toprağın yağmuru sevdiği gibi,
sevdim seni..
öyle içime çekerek

öyle sessiz kurumuş çatlamış
ama;
sana kavuşmayı bekleyerek,

Özleyerek serinliğini.

senden kalanlara sahip çıkarak,
seni herkesden saklayarak

Bir tek gözlerimdeki hüzün belli ediyor
toprağın yağmuru
içine gömüp
sadece ıslaklığı belli ettiği gibi....