Biliyor musun sevgili...?
İnsanlar beni anlamıyor seni yaşarken.
Hani benim gökyüzüm, toprağım,
Yurdum, yuvam sensin diyordum ya....
Birden gökyüzü kararıp şimşekler çakarken gözlerimi açtım.
Karşımda sen duruyordun
Ve üzerime sağanak sağanak inmeye başladın.
Her damlada sen düşüyorsun yüreğime
Üzerime yağan sağanak arasında yanaklarımdan sızıyorsun göğsüme
Yagmura sarılıyorum sırılsıklam, sen diye
Sen doluyorsun avuçlarıma
Seni içiyorum yudum yudum
Seninle yürüyorum şehrin bütün sokaklarında.
İnsanlara inat
Yağmura inat.
Ve seni adımlıyorum kaldırımlarda.
Sapıklık yapan serserilere inat
Eteğinden sular damlayan
Islak ceketime inat
Özlemini adımlarken uzak diyarda
Kurşun sözler geliyor aklıma
Çekip vurmak istiyorum hasretin tam göğsünden
Sağ yanağımda yaralı bir gülüş kalıyor
Sol yanımda vuslata tuzak kuruyorum
Hayalin gönlümde dolup taşarken
Seni seviyorum sırılsıklam
Tüm çaresizliğe inat.
Kayıt Tarihi : 12.7.2019 01:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni hayal ediyorum yağmur altında
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!