Yağmur ve Nur Şiiri - Mehmet Muratoğlu

Sen mavi göllerimde açan nilüfer.
Çiçeklerini aç, bana bir sefer.
Bir gün aç çiçeğini ben beklerim ziyanı yok.
Sen açacaksın diye beklerim her seher.

Sen mavi göllerimin berrak ve duru suyu.
Neden bırakmazsın içindeki kuşkuyu.
Dönüşmeden karamsarlıkların büyük bir yese.
Cevaplasam içindeki girift soruyu.

Sen mavi göllerimden güneşlerle yükselen.
Gökten ilmek ilmek inip taşları delen.
Yağmur olup bulutlardan katre katre damlarsın.
Kara kışta içerinden büyütürsün kardelen.

Sen rahmetsin, sen, bereket, sen nursun.
Çölde yoksun, kurakta yok, göllerde bulunursun.
Sen ki nice cana ab-ı hayat suyusun.
Sen zerrlerden bulutların doğurduğu yağmursun.

Sen, sen rahmetsin, bereketsin, sen nursun.
En kasvetli güneşlerin ardındaki yağmursun.
Mehmet Murat 11.10.2011