Yağmur ve Hüzün Şiiri - Orhan Bektaş

YAĞMUR VE HÜZÜN

Ne zaman yağmur yağsa içimi hüzün kaplar
Bulutlar grileşir gözlerime perde düşürür yokluğun
Hüznümün yolculuğu başlar sonbaharda
Uzak iklimlere,dallara, toprağa
Ellerin uzak kalmasın yeter yorgunluğuma
Kanadı kırılmış kuş gibi düşerim birden
Hazır tut gönül bahçesini ki kuşlar
En çok da bu mevsimde vurulur
Kurban edilir yamyamca tutkulara
Biliyorum şefkatlidir ellerin yar
Merhamet dökülür parmaklarından
Bilirim gözlerin okşar yüreğimi
Saçlarımda kar gönlümde efkar
Beklerim gelecek ilkbaharı
Telli duvaklı bahçelerdir umudum
Hele geçsin karakış bekleyelim
Vurgun yemiş yüreğim dayanırsa
Hele atlatalım şu fırtınayı da
Bir gelincik çiçeğiyle buluşacağım
Bitecek bizimde hüznümüz
Kırmadan oyuncaklarını
Çocukların düşlerinde oynayacağım
Yeniden başlayana dek yağmur ve hüzün....

14-10-2008
SAKARYA