Ne güzelde yağıyor dışarda yağmur alıp beni götürüyor geçmiş günlere hani seninle el elle koştuğumuz sahillere, ben sensiz sen bensiz yapamadığımız günlere o günleri yaşıyorum ben şimdide unutamıyorum bir türlü utamamak ne acı...
Yağmur damlalarının altında bir mutluluk yeşermiş daha yeni dalında suya özlemmidir bu gülün yağmurla başını gökyüzüne kaldırması şimdiye kadar bir bardak su vereni olmamışmı?
Hiç kimse farketmemişmi Doğadan başka bu gülü?
içime hoş bir mutluluk doğdu yağmurun bereketindenmi gülün dalında yeşermesindenmi bilinmez sesizce seyrediyorum penceremden nazar değmesin diye belkide konuşuyo benimle kendi dilince biryeşler anlatmak ister gibi hissediyorum usulca yaklaşmalımıydım ona yoksa sessizce seyretmeye devam mı etmeliydim acaba.
Saatlerce seyrettim penceremden o artık benim gülümdü her sabah suluyorum gülümü artık kendimi onunla bütünleşmiş hissediyorum saatlerce konuşuyorum ne kadarda hoş sohbeti, ne kadarda dinleyici benimle gülüyor benimle ağlıyor sanki.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta