Yağmurun güzelliğini bilmeden büyüdük
Gök karardıkça içimizi de kapladı hüzün
Yeşili, maviyi pembeyi sevdik
Griler korkuttu gözümüzü
Sevmeli oysaki tüm renkleri
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Onlar,
İyi ki varlar.....
Her mevsimin rengini verenler,
Sevenler,
Sevilenler,
İyiler,
Güzeller.....
Yoksa her mevsim "gri" olurdu!
Tebrikler Ayşe Hanım.
Çok teşekkür ederim değerli yorumunuz için :)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta