Yağmur ve Fırtına Şiiri - Mustafa Altıntaş

Tüyü bitmemiş çocukların gözyaşları konuldu tüm hayallerime
Ardından sıkı kurallarla titreyen yıllar
Kurşun döküldü çocukken başıma
Bol sevdalı bir hüzün sokaklarıma uğramadı hiç
Kendimi gördüm aynalarda parçalanmış ruhum
Tenim yeni yetme sevişmelerde
Henüz gözlerim deymemişti sana
Yağmurlar ve fırtına aynı rüzgarda kardeş
Geldi mi bir gelirlerdi
Sığınacak bir yürekte yoktu
Seninle tanışmamıştım daha
Biraz daha büyüdüm
Bit pazarlarında boylu boyunca serildim tezgahlara
Başımda felsefe rengi saçlar
Kaçamadım çemberinden acının
Tüketemedim yeterince şiiri
Seninle tanışmamıştım daha
37 inci bahara ertelenmişti sanki gülüşüm
Sonrasında hasret mevsimi biliyorsun zaten
Gözlerinin ateşiyle kırdım geçmişin ayazını
Gizinde eridim
Sığınacak bir göğe girdim
Boynuma dolandı üstelik gülüşün
İnfazı yapıldı yağmur ve fırtına kardeşliğinin
Bozuldu gökyüzünün muskası