Yağmur ve Ben Şiiri - Tahir Altunay

Yağmur ıslatıyor sokakları,
Bir gece yarısında Başkent.
Serin bir hava,
rüzgar da bir taraftan.
Yıkanıyor sokaklar,sanki efkardan.

Şemsiyem de yok,
attım bir kenara aslında,
Ve böyle gezmek istedim.
Islatsın beni de yağmur,
Yıkasın efkarımı tepeden tırnağa.
Alsın ateşini şu yüreğimin,söndürsün.
Gönlümdeki ızdırabı öldürsün.

Her damlası düşerken saçlarıma
Saçlarım da kucak açar yağmura
İner usuldan,alnımdan ve yanaklarımdan
Ve siler ellerinin izini saçlarımdan.
Yağmur ıslatıyor sokakları ve beni,
Geziyorum öylesine,yok aslında nedeni

Sırıl sıklam ıslandı tüm bedenim,
Birazda üşüyorum,titriyor tenim.
Kimseler yok etrafta,
boş sokaklar ve parklar,
Sırılsıklam dolaşan bir deli var,
O benim..