Soğuk bir Nisan günü, dışarda yağmur
Bense pencerenin önünden etrafa bakıyorum.
Her taraf karanlık, bulutlarsa mor,
Saçlarım avucumda, kaderd ağlıyorum.
Caddeler kimsesiz, yerlerse ıslak.
Çakan şimşeklerden, gökgürültüsünden korkuyorum.
Bedenim çok yorulmuş, beynimse alalk bullak.
Böyle yağmurlu günlerde hüzünlü oluyorum.
Beni tehdit ediyor, yere vuran her damla.
Suçsuzum... masumum demek geliyor içimden.
Geçer diyorum bu korkuda zamanla,
Kalbim ürperiyor yağmurun şiddetinden.
Olmadık bir takım hayaller kuruyorum.
Penceremden seyrederken caddeyi.
Beni saran korkudan kurtuluyorum,
Sıcacık bir hava sarınca evi.
Diz çöküp yalvarıyorum, Yüce Yaradanıma,
Ne olursun aydınlat şu karanlık dünyamı.
Güneşin ışıkları girsin küçük odama,
Yeniden mutluluklar doldursun hayatımı.
Murat KARABABA
Murat KarababaKayıt Tarihi : 27.3.2010 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Penceremden seyrederken caddeyi.
Beni saran korkudan kurtuluyorum,
Sıcacık bir hava sarınca evi.
Diz çöküp yalvarıyorum, Yüce Yaradanıma,
Ne olursun aydınlat şu karanlık dünyamı.
Güneşin ışıkları girsin küçük odama,
Yeniden mutluluklar doldursun hayatımı.
aldı götürdü beni,selam olsun sevgi dolu dost yüreğinize,kutlarım
sevgiyle kalın e mi
TÜM YORUMLAR (1)