Yağmur ve Ben Şiiri - Kenan Ziya Akbaba

Bir yağmur başladı serpiştirmeye
Yanlız bendim ondan kaçmayan
Herkes bir yere sığınmak için
Ben ise yürüdüm ıslanmak için
Canlandı kafamda mazi yeniden
Dudağımdan bir ah döküldü taa derinden
Bu ahta sana olan özlem
Bu ahta mutlu günlerin hayali vardı
Gökten dökülen zümrüt tanelerinin arasından
Gel diyordun
Dönelim eski günlere
Hala eskisi kadar güzel
Hala eskisi kadar neşeliydin
Demek döndün diyordum
Biliyor musun? Ne kadar değiştim
Artık istediğn gibiyim ve böyle kalacağım
Yeter ki kal gitme
Birden boğuklaştı resmin
Ben feryat ediyordum gitme diye
Demek gelmemiştin
Yine hayal görmüştüm
Yazık dedim yağmur dinmiş yine
Şimdi o güzel günlerden bana hatıra kalan
Gözlerimden yanaklarıma süzülen
İki damla gözyaşıydı