Yağmur Ve Açlık Şiiri - Selahattin Utkun

Bu sabah yağmur
Camları dövüyor yine
Poyraz
Aç bir kurt gibi
Uluyor.

Yollar
Bedenlerinden ayrılmışta
Sanki yarısı başına düşüyor.

Sabahla birlikte
Gözlerinde ağlıyor
Kalbinde
Karnında aç senin.

Göz bebeğim
Ölürüm yoluna ama
Öylesine değiştiki zaman
Hanginize ulaşayım.

Yatağınız olmalı sıcacık
Gülden güzel umutlarınız
Ve ekmeğiniz.

Bir yumuşacık öpüşle
Hayatı
Pembe güllere
Sen çevirirsin yine.

Göz bebeğim
Çürük dişlerinden kurtulur gibi
Korkularından kurtulsan yeter.