Yağmur Vardı Şiiri - Orhan Gülaçar

Belki yine bir şey kazanamadan
Elleri üşüyen çocuklar gibi ,
Ezberlediğim yoldan eve dönerim .
Dermansız değilim biraz yorgunum .

O nutuk atanlar
insanın yüzüne bakmıyor
Kaç ömür böyle geçip tükeniyor .
Buruğum iyi çizilmeyen kaderime .

Evvel ki gün de böyle karamsardım
Ondan evvel ki günde .
Ahlardan bir çiçek demeti yapayım da
Döneyim gideyim evime .

Seçmez aslında kimse kendini .
Yıllar geçtikçe yoğurursun benliğini .
Bitti denilen yerden başlarmış hayat ,
Issızım bugün belki yarın neşeli.