Yağmur türkümsün Şiiri - Halilcan Osmanoğlu

Sen bir pencerede,
bense karşı pencerede
bakışıyoruz arzulu
ve aşk duygularımız
ve buğulu camlardaki
öpüş izlerimiz...
Seller aksın istiyor
yüreğimizdeki yığınlar,
bağımsız, bağlantısız,
doyulmaz aşk yağmurları.
Ama bulutlar siyah,
bulutlar soğuk
indi sokağımıza.
Camlardaki öpüş izlerimizi
örttü kara bir perde gibi.
Hüzün çöktü o an
beni senden ayıran
kara bulutlar hain.
İsyan çığlıklarıma sağır,
kara bulutlar amansız.
Çırpın kanatlarınızı
sokağımın canları,
kuş olun aşkımız için,
dağıtın bu kapkara,
soysuz bulutları kovun
rüzgarlarınızla.
Yağsın bizim yağmurlar,
özgürlük yeşerten
yürek damlalarımız.
Doldursun kadehlerimizi
zafer şarapları,
sönmeyecek aşk serhoşluğuna
götürsün bizi.
Bizim yağmurlarımızla
yıkansın Güneş.
Isınsın boynunu bükmüş,
doyulmayan kokusuyla
bizim çiçeklerimiz.
Coşkuyla sarılalım,
özlemimiz erte olmasın
yani, hemen bugün,
türkü olup akalım.
Damarlarımda akan sen,
buğusuz olsada camlar,
izsiz dudaklarımda,
yarınım çocuk için
yağmur türkümsün...