seni beklerken umutsuz, balkondaki sogukluk
yakıyor tenimi.
alıyor kahve gözlerindeki sahte durgunluk,
gözlerimi...
yürüyüp gidiyor taa kalbimin derinlerine,
gelen yelden ayrılan kokun.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta