Bazen vurur cama yağmur taneleri,
Düşünme herşeyi bu kadar dercesine.
Pencereden süzülen rüzgarın sesleri,
Bana beni çağırır yardım edercesine.
Lambanın feri kalmadı, sönmek üzere.
Karanlığın siyahı, örtülü verir üzerime.
Bir gülüş canlanır, özümdeki saklı yere.
İşte o an nefes gelir, yorgun yüreğime.
Bu gün yada yarın, kaç bahar soldurduk?
Hazan yeri yüreğim, dondurduk ateş ile.!
Günlere değil kahrım, ötelere savrulduk.
Umudum var mahşere, sende ölsem bile.
Sarmaşıklar dolaşır ruhumun yarasına.
Çiçeksiz ve dikenli, acıya adanmışcasına.
Şimdi bıraktım kendimi, azrail'in kollarına,
Sarsın beni kefenim yolculuk var yaradana.
Kayıt Tarihi : 11.4.2022 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!