Yağmur Tanesi Şiiri - Tuğşah Bilge

Yağmur taneleri bir bir atlıyorlar bulutlardan.
Islatmamak için sözleşmişler sanki.
Sımsıcak bu yaz gününde toprağa usulca nüfuz ediyorlar birer birer.
Saymaya kalkıyorum beceremiyorum. Sayıca bizden fazlalar.
Zaten beş kişiyiz biz, onlarsa sonsuzcalar.
Topraktan gelen koku kendini hissettiriyor.
Üzerine basıyorum hiç sızlanmıyor.
Yağmur damlaları bizi yıkayamıyor.
Yıllardır kanayan bedenim ıslansın, arınsın istiyorum ama olmuyor.
Yağan yağmur üzerime asit kusuyor.
Görevini yerine getiremiyor.
Canımı acıtıyor. İstiyorum ama olmuyor.
Oysa biliyorum ki memlekette yağmur böyle yapmıyor.
Yağdımı içine işliyor iliklerine kadar ıslatıyor.
Ağlayanları saklıyor.
Yağmur taneleri teker teker inerken yeryüzüne,
yüzüme çarpanların arasına göz yaşlarımı karıştırmak istiyorum.
Ağlamak ama ayyuka çıkmamak istiyorum.
Ama buranın yağmurları beni köyümün yağmurlarındaki gibi ıslatmıyor.
Kin kusuyor, asit yağıyor.
Beni benden alıyor ama bir işe yaramıyor.
Beni ıslatan sadece kan ağlayan bedenim oluyor.
Kanım her yerimi kırmızı yapıyor.
Bir yanda anam ağlıyor bir yanda babam ölüyor…
tıpkı bizim gibi iki milyon insan sessizce buharlaşıyor.
Bulut oluyor gökte uçuyor.
Yağmur olup üstümüze yağıyor.
Ama buradaki yağmurlar bizi ıslatmıyor.
Kanayan bedenim yeni bir sancıya gebe kalıyor
ve bu ağrılar beni ölüme sürüklüyor.
Ruhum bedenden ayrılmadan evvel,
üzerime yapışan bu lekeden kurtulmalıyım.
Her şeyi bırakıp memlekete varmalıyım.
Alnı pak bedeni köyümün yağmurlarında yıkamalıyım, iliklerime kadar ıslanmalıyım.
Kanayan bedenimi ulu gökten yağan asil yağmuruyla tüm kötülüklerden arındırmalıyım.
Her zamanki gibi asillere layık olmalıyım.
Kanımın son damlasına dek savaşıp öyle yok olmalıyım.
Cehennem ateşinde buharlaşıp,
gökten ateşleri söndürmek için yağmalıyım.
Kudret dolmalıyım ve nihayetinde memleketimde gökten yağan asil yağmuru yıllardır kanayan,
bir türlü durmayan bedenimi yıkamayı başarıyor ve ben kimseden çekinmeden göz yaşlarımla toprağımı suluyorum.
Sonra buhar oluyor uçuyor,
buluttan damlayıp toprağa karışıyorum
ve sonra ben ben oluyorum ve sonra ben ben ölüyorum.