Yağmur Tanesi Şiiri - Ahmet Taha Türkmen

şimdi bir yağmur tanesinde yüzüm
solmuş yaprakların hıncına benzer
benzer de
kimseler bulmaz geceyi
karanlık kaçmış olsa kimin umrunda
ben borcunu öderim hayatın
gerisi surçü lisan eden ağzımda

giderken
yeni bir ölüm duyulur minarelerde
sela mı dersin bela mı
yoksa bir çocuğun ceplerinden
bayram şekerlerini çalmak kadar
hainsin sen aşk hainsin
serde yalnızlık var
yalnızlıkta deli gözlerin

hep aynıdır oysa
yaşamak dedikleri boş bir kağıtta
silmekse adının anlamını
kin duyar ki bu hasreti
ya da kim çıkar karşısına
ilahlar kaçmış dünyadan
insanlar zindanda

bu da bitmiştir
çocuk kalbinde tebessümler gibi
akan kan kirli değildir
bir adam belki
ceketinin yırtık olduğuna üzülür
ben susarım bağırarak
kim çıkarsa karşısına küfredip
hani bir bozgun vakti aşk
nefretten sonra başlar
gelir gider özlemin uğultusu
unutulduğun kadar ah unutulduğun kadar