-Yağmur Sonrası Akşamlar-

toprak kokan, yağmur sonrası akşamlardı
yüreğime ağırından bir sevda binmişti.
dört tarafım kilitli kapı
bir gökyüzü, bir sen kalmıştın aydınlık.
hayatın gerisi endişe, tasa ve karanlık.

ağaçlardan sular damlardı yüzüme
o an bulutların adını andığı andı
sokaklar sensiz ve çamur
çocukluğumun yüzüme vurduğu zamandı

kendime ihanetlerimi yaşıyordum sensiz
gözlerim umarsız, yüreğimde bulantı
yağmur seni getiren heyecandı

uzaklığını yaşamaktı beni ıslatan
şimşeklerde, yüzünü aydınlatırdı ufuklar
gizem dolu kutsal bir zamandı
bütün dualarımın yönü sanaydı
karanlıklar seni fısıldıyordu ıslaklıklarda
mahzun yüzün, suların kederli sesi ve gökyüzü
...senden bana kalandı

bir sabah güneş doğdu, gerçekler uyandı
ve her şey bir kağıt gibi sessizce yandı

6.7.8. Kasım 2001-9 Ocak 2002
Ankara