Nasıl ki çiçekler göğe yönelir,
Ben sana yöneldim yağmur sonrası.
Her damlada sanki ruhum incelir;
Paslandım, köreldim yağmur sonrası.
Sensiz dünyada hep hüzünü gördüm,
Gözündeki yaşta özünü gördüm.
Nurdan da aydınlık yüzünü gördüm;
Kalbimden vuruldum yağmur sonrası.
Onunla zehirim bal oldu aktı,
Onunla her anım yıl oldu aktı,
Onunla duygular sel oldu aktı;
Ummana sürüldüm yağmur sonrası.
Hayattaki sırrı orada buldum,
Vefayı ve sabrı orada buldum.
Gideceğim kabri orada buldum;
Toğrağa sarıldım yağmur sonrası.
Kayıt Tarihi : 8.4.2021 08:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Zekeriya Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/08/yagmur-sonrasi-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!