Her mevsim bir hüzünle başlar.
Benim mevsimlerim ise hep yağmurla başladı.
ve yine yağmurlarla bitti..
Sessiz kalabalıklarda bir tek ben ıslandım.
Düşen her damlada eridim karıştım toprağa.
ve her damlayla filizlendim büründüm ormana.
Ben yağmurlarda sevdim seni.
Ben yağmurlarda duydum sesini.
Elin ilk o gün elime karıştı.
Gözlerin ilk o zaman damlalar düşürdü yüreğime.
Sevgiyi ilk o gün hissettim benliğimde.
Artık şehre ne zaman bir yağmur yağsa.
Sen yağmur oluyorsun.
Yağmurlar sen...
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!