Yağmur Sevdamız Şiiri - Bahattin Tonbul

Ruhumu aldı gönül, ellerinden ne gelir
İçime çöktü hüzün, aşka hesap tutulmaz
Gözlerin derdi ömür, el içinde kim erir
Yağmur sevdamız ise, yar bensiz uyutulmaz

Mahkumum ben sevdana, kadermiş bu yaşantım
Anılar donmuyor ki, özleyip de boşandım
Karanlık gecelerde, hayaldermiş yaşantım
Yağmur sevdamız ise, yar bensiz uyutulmaz

Karakış ayazında, eşelenmiyor toprak
Peşinden ağıt yaktım, düşmüyor sarı yaprak
Acılar yüreğimde, ateşi sanki çakmak
Yağmur sevdamız ise, yar bensiz uyutulmaz

Sevda ayrı tartılmaz, umut senin bedelin
Ne kadarda sıcaktı, bırakılmaz o elin
Akacak kana bedel, gözyaşları son selin
Yağmur sevdamız ise, yar bensiz uyutulmaz

Yıllar geçtikçe inan, yüreğime süzüldün
Benden ayrı kalınca, elbette çok üzüldün
Cennetine kavuşdun, melek olup düzüldün
Yağmur sevdamız ise, yar bensiz uyutulmaz

Bahattin bu alemde, kimler vardı arkanda
Dünyan artık çok yeni, sevdan artık farkında
Yılı sormadım bile, geçmiş artık kırkında
Yağmur sevdamız ise, yar bensiz uyutulmaz
Bahattin Tonbul
16.12.2014