Sol yanımda bir sızı, yüreğim yine hasretinle sızlıyor… Ve sağ yanım pencere, pencerenin ardı gece… Gecenin içi yağmur…
Yağmur, “sen” olmuş yağıyor… Her damlada yeryüzü “sen” oluyor… Avuçlarımı açıyorum göğe… Bir damla “sen” düşsün istiyorum… Ellerim sırılsıklam oluyor… Ellerimde ıslanıyorsun… Gözlerim doluyor her düşüşünde avuçlarıma, gözyaşlarıma karışıyorsun… Uğraşıyorum, çırpınıyorum, sımsıkı tutmaya çalışıyorum; durduramıyorum… Avuçlarımdan kayıp gidiyorsun… Her kaybedişimde seni, daha çok kahroluyorum… Hüznün yeniden dağlıyor yüreğimi… Ellerimle veriyorum toprağa, yeniden toprak oluyorsun… Yağmur acı oluyor, yağmur hasret oluyor… Sanki bir kez daha gidiyorsun… Sanki bir kez daha dönemiyorsun… Sanki yeniden ölüyorsun…
Yağmur, “sen” olmuş yağıyor… Usul usul inişini izlerken dünyaya, iliklerime kadar ıslanıyorum her damlanda... Sağnak sağnak canıma işliyorsun… Önce sen oluyorum, sonra damla damla yitiyorsun… Yine yalnız kalıyorum… Sen yeryüzüne karışıyorsun, yeryüzü seninle hayat buluyor... Ben gecede boğuluyorum, gece yalnızlığımla devleşiyor… Şafak yaklaştıkça karanlık içimde büyüyor… Seni haykırıyorum her bir yana, karanlık beni umursamıyor… İnce bir ışık arıyorum, ucunda senin olabileceğin, karanlık izin vermiyor… Karanlıkta tükeniyorum, yorgun başım toprağa düşüyor… Çamurlaşan saçlarım ellerini arıyor… Ellerin uzanmadıkça ben düşüyorum… Düştükçe karanlığa daha çok gömülüyorum…
Yağmur, “sen” olmuş yağıyor… Gül yaprağındaki damla, çimendeki çiğ tanesi, kuşların çevrelediği su birikintisi, toprağın göğe yükselen nefesi… Seni uğurladığım uğursuz sonbahara inatla, taptaze bir bahar getiriyorsun sanki… Mevsim senin eserin oluyor, sen mevsimin kaderi…
Tamamını Oku
Hüzün pencersi aralanmışsa yağmuru görürsün ve ağıtlar onu izler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta