Yağmur saçlarından damlıyordu
Karaköy iskelesinde bedenlerimiz...
Büyük camii'nin minareleriyle
Boy ölçüşüyorduk...
Sol elin, sağ avucumun içinde
-Ben, onların da içinde-
Üşüyorduk...
Hatırlıyorum bir Nisan günü,
Hazan günüydü...
Yapraklar toprağa,
Üşümemiz aşk'a dönüşüyordu.
(Ankara - Adapazarı otobüsündeyiz,8 kasım 2004)
Gökhan Şefik ErkurtKayıt Tarihi : 11.5.2013 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!