Yağmur Perileri Şiiri - Ruhan Karaelmas

İki genç, yağmurlu bir gece karşılaştılar.
Beraber karşılıklı, konuşup tanıştılar.
İkisi birbirine, ne güzel yakıştılar.
Sanki bunlar önceden, iki genç aşıktılar.

İki yağmur perisi, göz göze bakıştılar.
Sonra ikisi yavaş, yavaş yaklaştılar.
Onlar sessizce birbirlerine sarıldılar.
Ve uçarcasına dans etmeye başladılar.

Çıplak ayakları, ıslak taşların üstünde.
Masumiyet vardı, ikisinin de yüzünde.
Elleri ellerinde, gözleri gözlerinde.
Dans ediyor ikisi, yağmurla yeryüzünde.

İkisi de yağmur altında üşümüyordu.
Çünkü onların kalbi, sevgi ile yanıyordu.
Kolları zarif bedenlerini sarıyordu.
Bu sevgi sıcaklığı, onlara yetiyordu.

Onlar hiç konuşmadan, sadece dans ettiler.
Zamanın geçtiğinin, farkında değildiler.
Gece sokakta gezen, bu çılgın sevgililer,
Yağmur altında dans eden, sevimli periler.

Yağan yağmurla dan eder, yağmur perileri.
O yağmurlu gecenin romantik saatleri.
Yoktu kalplerindeki sevgiden haberleri.
Acaba neden gizliydi, ki bu sevgileri?

Sanki ikisi de, büyülenmiş gibiydiler.
Birbirlerini hiç bırakmak istemediler.
İkisi ahenkle dans etmeye devam ettiler.
Çünkü o anda ikisi de beraberdiler.

Birden bire o zamanın farkına vardılar.
O an hemen, üşüdüklerini anladılar.
İkisi de sevgi ile, bakışıp sarıldılar.
Sevgi dolu sıcak kalpleriyle ısındılar.

O yağmurlu yolda, sarmaş dolaş yürüdüler.
Ara sıra bakışıp, tatlı tatlı güldüler.
Sessizliği bozup, şirin sözler söylediler.
Geceyi yağmurla dans ederek geçirdiler.

Zaten güneş de artık, ufuktan doğuyordu.
Çiğ taneleri azalmış, yağmur da diniyordu.
Gençler ıslak yolda, yavaş yavaş yürüyordu.
Geçirdikleri saatler, sona eriyordu.

İki genç de evlerine gidip uzandılar.
Gençler o gece çok sevinçli ve mutluydular.
Yataklarında derin bir uykuya daldılar.
Çünkü ikisi de o anda çok yorgundular.