Yağmur Ozan Özben Şiirleri - Şair Yağmur ...

Serpilirken yüreğime saf sevgi yağmurları
Söndüremez senden oluşan harlı ataşları
Eritir yârin o büğülü keskin bakışları
Ozanları, yağmurları, ah o kalem kaşları

Ne ıtırlar, ne güller anlatır seni
Ne en duygulu şair dizeleri
Gösterir seni ancak bakışların
Sessiz, efsunkâr odlu yakışların

Çeşm-i zülâlinle sulanan yastıktan
Rahatsız olursun bir lâhza sonra...
Oysa vermiştir o, cân-ı kulak sana
İçmiştir ân-ı zerrede meyli kederi
Durur akledersin, düşünürsün...
Issız bir boşluksundur çöle nispet

Kanla yamayıp durmadan tamire çalışmaktan binayı kalbimi
Uçtu ırak diyârlara ruhum ışığında mayıs yeni ayının
En güçlü defiblatörlerin joulleri ve 30'luk adrenalin iğneleri
Etkileyemedi ürkek bir yüreğin seslenişi kadar kalp ritmimi

Yürüyorum rüzgarlarla bir nevbahar gecesinde
Ayak sesleri var gönlümde zorlu hüzünlerin
Bir kaos patladı yine ruhumda apansızca gece
Esrimişliğindeyken ben bir gök oğuz ezgisinin
*
Dökülen gökçek bir isyan bu kalbimin sızısından

Ah İstanbul!
Bilmezdim sana bir gün
Süzülen yaşlardan dizeler yazacağımı
Yazdığım dizeleri
Gözyaşımın bozacağını

Yalnızım ve ağlıyorum sensiz,
Üşüdüğüm gecelerde...,
Çizdiğim tek şey sensin mavi denizlerde
Tek tutkum sensin, sen...
Havaya uçan balonlar hediyedir benden sana
Her biri aşkımızın temsili sanki

Bir gârip mertümgiriz kulun idim ben evvelden
Mübrem kavuşmaktı bir revnak gözlü nâzen sana
An-ı lahza olsun bir keskin nazâr istedim senden
Bir aciz dildade iken ben akça Manolya'm sana

Ay ışığı derler hüznün
Kalpteki sarhoş keşişine
Bırak tütünüm tütsün
Ederse eşlik ezgi, Ay'ı izleyişime

Gidenlerin ardından izliyorum

Gün aymıyor derken, bir anda
Bastı aynasızlar kalbimi...
Arıyorlar yakılan yüreğimin,
Efsunkâr bakışlı o katilini...