Yağmur olup yağıyorsun Şiiri - Ertuğrul Bey

Kendi ellerimle koydum seni yola
İçim paramparca yüreğim zorda
Sen bu şehirde yoksun ya
Yıkılsın herşey heryer
Bak Bir melek ağlıyor sen yağmur olup yağıyorsun

Gözlerimi kapatamıyorum
Kapatınca ayakta duramıyorum
Dermanım kalmadı yollara bakamıyorum
Gökyüzüne bakıp sana el sallıyorum
Sensiz yokumki biliyorsun
Bak Melekler ağlıyor sen yağmur olup yağıyorsun

öyle zorki öyle içimi dağlıyor
Bak birtanem sağda solda
Çicekler ağlıyor
Boynunu bükmüş mazlumlar
Dili tutulmuş dilsiz olmuş aşıklar
Gelde çık bu buhrandan
Sel olup herşeyi yıkıyorsun
Bak Bir melek ağlıyor sen yağmur olup yağmur olup yağıyorsun

Mikail aleyhisselam cehennem ateşi yakıldığından beri bir kez gülmedi buyurdu hazreti Cebrail
Melekler tebessüm etti ya kainatın efendisi resule
Offf bir damla yaş düştü gül'e
Bir melek ağlıyor SEN YAGMUR OLUP YAĞIYORSUN

dilerimki yüreğine fer olsun şiirim
Ben sensiz olamam ki neylerim
Sen yokken bile seni yazar seni okurum
Okuyamasam biliyorsun yok olurum
Yine vurdun apansız kalbime
Gökler ağlıyor sen yağmur olup yağıyorsun

Sevgin saygın hiç bitmesin
Bilki sensin su sen ateşsin
Havada sensin nefeste
Ben sensiz kalmışım bir kafeste
İlacmısın sen çaremi söyle nesin
Sözler diller ağlıyor sen yağmur olup yağıyorsun