Kim, derdi ki bir gün, güneş artık doğmayacak..
Yıldızlar bir çiçek gibi açmayacak..
Ay eskisi gibi geceleri parlamayacak, kim derdi..
Kim bilirdi bir gün benim bu hayata küseceğimi,
Bu hayattan göçüp gideceğimi,
Senden uzakta öleceğimi...
Hiç kimse, hiç kimse bilemezdi ben bile.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Merhaba Günay hanım
Sanki 'mahşer ' kopmuş onun tasvirini yapmışsınız.hani bir yerde; insanın sevgilisi ölünce 'bu dünya neye yarar'der gibi. Bu yapıtınzda insanının hayal dünyasını zenginleitiren panoramik bir kompozisyon var.Tebrik eder başarılar dilerim.
Bekir Gedikoğlu
Dilerim Gül bahçesindeki gülleriniz hep koksun, solmasın. Her bahar kokular savrulsun yeniden...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta