Yağmur oldu duygularım.
Damla damla damlamakta,
Göz pınarlarımdan.
Düşünebiliyor musunuz?
Ben ise,
Şaşkın tek başına.
O ellerde bulutlar var ya.
Şimdi o bulutlar,
İnanın bana,
Gönül pınarlarıma
Şıpır şıpır damlayan
Pırıl pırıl damlalar oldular.
Böyle mi olacaktım diyorum.
Sorup duruyorum
Kendi kendime şimdi.
Kahroluyorum.
Cevap veren yok sorduğuma.
Böyle mi olacaktım diyorum.
Hayıflanıyorum.
Sebebini arıyorum.
İnanın ki bulamıyorum dostlarım.
Kimseler dememişti bana.
Hatırlamıyorum.
Gelenler de,
Gidenler de ağlarlar
Bu dünyaya diye!
İnanın ki bir diyenim olmamıştı.
Kimsecikler söylememişti,
Söylememişti bu gerçeği bana!
Şimdilerde yer ettiler,
Duygularım gözpınarlarımda,
Bir kuş kanat çırpsa bile,
Sılaya doğru,
İnanın ben o zaman,
Duygu yüklüyümdür
Gözyaşlarım birikir,
Durur göz pınarlarımda
Bazen de,
Şıpır şıpır damlar gözyaşlarım
Yüreğimin derinliklerine.
İnanın bana,
Bu gerçektir.
Nedenini doğru dürüst bilsem de,
Bilmesem de!
Ben öyle bir kul oldum işte!
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.