Yağmur ol gel, rüzgar ol es

Yağmur ol gel, rüzgar ol es…

Ruhumdan bir alev süzülüyor, gecenin boşluğuna…
Yüreğim hapsolmuş aşkın, yakan duygularında.
Eskisi gibi olmuyor, ömrümün son baharında.
Yağmur ol gel, rüzgar ol es, al götür uzaklara beni…

Daha kaç zaman tenimden, yokluğun dökülecek,
Ruhumdaki hüzzam şarkıları, zihnim dinleyecek.
Sevgim bir dağ gibi zirvedeyken, gelmeyişin bitirecek.
Yağmur ol gel, rüzgar ol es, al götür uzaklara beni…

Güne bakınan gözlerim, aslında seni arıyor.
Her yer bir engel, sanki varlığını gizliyor.
Oysa yakınımdasın gibi kokun tenime siniyor.
Yağmur ol gel, rüzgar ol es, al götür uzaklara beni…

Bakışlarıma simsiyah sensizliğin, sisi bürünmüş.
Gecemde bir gündüzümde, yokluğun dokunmuş.
Aklımın Yamaçlarına, senli düşüncelerim oturmuş.
Yağmur ol gel, rüzgar ol es, al götür uzaklara beni…

Oktay ÇEKAL
02.03.2016-14.19