Yağmur Misali Şiiri - Tuba Gürdere

Bir gece değil, binlerce gece düşünür insan.
Koyu lacivertinde bazen bol ışıklıdır düşünceler.
Bazen an olur insan geceye düşüncedir.
Derin bakışta iç çekişler düşüncenin rengidir.
Gerçekliğe varolan biz isek, bizdik derince düşünülen.
Geceye serili bir ömürde, gerçekliği düşünmek,
gerçekliğe düşmek kadar özeldir.

Gün doğsun ister insan en gerçek duyuşta.
Yağmurun sesi kadar sessiz ve bir o kadar dokundukça anlaşılan.
Veya duyulan gibi henüz ıslanmadan.
Ancak ruhun ürperir gibi nereye düştüğünü bilmeden.

Yağmur, en koyu karanlıktan geliyorsa,
değil mi özü şeffaflığı bildiren?
Bir tek gecede bilinmez yağmur.
Ancak gece bilinir yağmurdan.

Bazen gece bilinmez siyahından,
Güneşten öz bir ışık aldığı için ay bildirir geceyi.
Buyüzden insan bir gece değil binlerce gece düşünür.
Binlerce gece ister ömrüne.
Dile getiremediği dizeler ile belki yağmur misali
akmak için zamana.