Yağmur Mevsimi Şiiri - Ayhan Kutlukaya

Durmadan yürüdüğüm bu yollar çıkmaz oldu artık bana,
Attığım her adım uçurum oldu,
Aldığım her nefes zehir oldu,
Bu şehir beni boğuyor.

Yağmur mevsimi bitmek bilmiyor,
Kırık bir lamba sokağın başında,
Bir lamba, bir de ben nöbet başında.

Gideceğim diyorum güneş doğmadan
Ama yağmur mevsimi göndermez ıslatmadan.
Hep birşeyler engel oluyor bana
Duygularım karışık
Düşüncelerim fikirden yoksun
Gitmek istiyorum buralardan
Çünkü bu şehir dar ve korkunç
Ama yağmur mevsimi sağanak ve soğuk.

Ayak izlerim, kapı önünde ıslak ayakkabılarım
Eski bir paspas, çatıda kırık kiremitler,
Kendimi hazırladım, işten ayrıldım, bavulumu topladım.
Son vapura yetişmeliyim
Gitmeliyim bu şehirden yağmura aldırmadan.

Şimdi yağmur mevsimi dedim
Ve bir sigara daha içtim
Kalktım kapıyı çektim, gidiyorum,
Anlaşıldı yağmur duracağın yok senin...