yağmur kuşlarının sesini duyabiliyorum.
evet;
uzaklarda bir kadın mırıldanıyor hayatın saçmalığını,
tüm hengâmesinde teknelerin gürültüsünü,
yağmur kuşlarının sesini duyabiliyorum.
tüm çıkarlarımıza,
tüm çirkinliğine rağmen,
kargaların tarlalarla olan düşmanlığını,
görebiliyorum uzakları.
sen hariç tüm sisin içindeki rüzgârın ellerini,
ellerin o kadar uzak ki artık.
karanlık ta kaybettiğim tüm benliğimle beraber,
yürüyorum.
elimde küçük bir kızla,
ormanı,
patikaları,
yoksun biricik acım ve karamsarlığım.
yağmur kuşlarını duyabiliyorum.
soluk soluğa kaçan insanları müjdeliyor bana.
duyabiliyorum.
her şeye rağmen,
yağmur kuşlarının sesini.
Kayıt Tarihi : 25.7.2008 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!