Yağmur, Kuş ve Ben Şiiri - Osman Deniz

Aylardan haziran ve gündüz serin
Pek konuşkan bir yağmur var camlarda
Islak ıslak şu yollar ve gözlerim
Ruhum kanat çırpar hep ufuklarda

Dalların altında titreyen bir kuş
Dinliyor yağmuru benle beraber
Ötüyor belli ki biraz üşümüş
Sesinde bazen sevinç bazen keder

Ve şehirde artık toprak kokusu
Islak rüzgâr sokaklara yayıldı
Arttı yüreğimin sisi buğusu
Gözlerim kuş gibi sırılsıklamdı

Belirdi aniden ufuk çizgisi
Bulutlar toplayıp götürdü sisi
Gökyüzünde birden ışıdı güneş
Kuşun umutluydu şakıyan sesi

İşte gökkuşağı da çıktı hemen
Kanadını kuştan ödünç istesem
Yönler, yollar ulaştırır mı yâre?
O gökkuşağının altından geçsem