Yağmur Kokusu Şiiri - Ahmet Tığlı

Balkon demirlerinde üşümüş iki kuş
insaf et korona baykuş
bilmezdik yağmur kokusuna bu kadar hasret
nasıl çekeceğiz ciğerlerimize
ayırdında değil bin bir partikülün
yüzümüz gözlerimiz ciğerlerimiz bu son canavarın
küçüldü dünyamız bir ev kadar
nafakalarımıza saldıran yarasaların
gözlerini kör eden gündüzler neredesin?
Bilemezdik bir yağmur kokusunun bu kadar uzak
bu kadar yabancı olduğunu
doldursun barajları damla damla
susuz bırakmasın ellerimizi
suya sabuna dokunacağız söz
kalmadı başka silahımız.
Balkon demirlerinde üşümüş iki kuş
insaf et korona baykuş
maskelerimizi taktık tanıma bizi artık
eldivenlerimiz katline vacip
ateşinle de gelsen nafile
söndüreceğiz yangınını dezenfektan ile
kıramazsın direncimizi boşuna çaban
insandan güçlü değilsin biliyoruz bunu
hazırlıyoruz silahlarımızı imalatta
sevinme kazandım diye muharebeyi
zafer bizim olacak bekle gör
bekle gör sonunu bu haksız savaşın...

Ahmet TIĞLI 29.03.2020