Yağmurda nefes alır, yağmurun şeffaf damlalarında görünürüm.
Mevsim ne olursa olsun, ben sadece yağmurda varım.
Kimi zamansa yağmur da bile varlığım hissedilmez,
kalırım gökyüzünde buharım da öylece.
Oysa ki,
hepimiz kıpkırmızı, insanın iliğini,
kemiğini ısıtan ''güneş'i'' sever, isteriz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta